پشه ای در استکان آمد فرود            تا بنوشد آنچه وا پس مانده بود

کودکی-از شیطنت- بازی کنان،         بست با دستش دهان استکان!

پشه دیگر طعمه اش را لب نزد          جست تا از دام کودک وا رهد

خشک لب،میگشت،حیران،راه جو     زیر و بالا،بسته هر سو راه او

روزنی میجست در دیوار و در             تا به آزادی رسد بار دگر

هر چه بر جست تکاپو می فزود          راه بیرون رفتن از چاهش نبود

آنقدر کوبید بر دیوار سر                     تا فرو افتاد خونین بال و پر

جان گرامی بودو آن نعمت لذیذ           لیک آزادی گرامی تر،عزیز